Όλα βαίνουν. Πώς?
Διαβαίνουν κάτι μισοσβησμένες λευκές γραμμές μου.
Περιδιαβαίνουν έναν ψηλό αυλόγυρο πού χτίζω χρόνια τώρα
Ανεβαίνουν με δύναμη προς τα πάνω και τους κάνω πατητές στη λίμνη των δακρύων
Επιβαίνουν στο δεξί γυαλιστερό μου κόκκινο κάθισμα, ξέρετε, αγορασμένη λάμψη...
Κατεβαίνουν ως εκεί που αρχίζει ο μαγικός βυθός μου, προς θεού όχι παραπέρα
Αποβαίνουν στο διάστημα ανάμεσα στο είσαι και φαίνεσαι για σύντομες διακοπές.
Παραβαίνουν τους νόμους-υποσχέσεις γρήγορα και εύκολα σαν να μουν τσουλήθρα
Υπερβαίνουν κάτι όρια που θα θελα να βάλω αλλά δεν έβαλα ποτέ γιατί ήμουν απασχολημένη να τα σκέφτομαι.
Βαίνουν σας λέω. Όλα. Και άλλα που τώρα τα ανακαλύπτω.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου