,
Ένα πλοίο –θαλασσοβάπορο-δίχως ξάρτια και πανιά
ταξίδευε στα πέλαγα-με Καπετάνιο-όπως …παλιά
χάρτες πολλοί αραχνιασμένοι στο chartroom…εκεί
σαν λείπει κι’ο εξάντας πως φτάνεις στην Αμερική;
Τζόβενα και Ναύτες ματσακόνιζαν την ¨Κουβέρτα¨
Με μια φωτογραφία σου ξαπλωμένος στην κουκέτα
έφερνα στο μυαλό μια φράση δική σου¨θα γυρίσω¨
γύρισες φτασμένη δεν ήμουν εκεί…να σε φιλήσω.
Ύστερα στα ταξίδια μου χρόνια σε γύριζα…παντού
από την μακρυνή την Κίνα έως και την Χονολουλού
Κάποτε και λίγο-θυμήσου-πριν κατέβεις απ’το πλοίο
σ’αποχαιρέτησα και κράτησα την Αγάπη μας για δύο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου