Ώρες περπατούσε απαλά η νύχτα
πατώντας αθόρυβα στη θαλασσινή άμμο,
νάρθει να κουρνιάσει
στο λίκνο της μοναξιάς.
Ήθελε να με συντροφεύσει στα όνειρα
που γέννησαν οι παφλασμοί των κυμάτων.
Είχε την περιέργεια να δεί
τι όνειρα έκρυψε στο σκοτεινό δισάκι της
ο κλέφτης αγέρας καθώς χάιδευε τις ασπρόμορφες
κυμάτιστες κορφές.
Τάφερνε μαζί της η νύχτα τα ονείρατα
μα δεν γνώριζε το μυστικό του κλέφτη αγέρα.
Κι αναρωτιόταν πλαγιασμένη
στης μοναξιάς το λίκνο.
Άραγε τι είδους όνειρα
κρύβει το δισάκι?
Κανένα δεν νοιώθω βάρος,
ειν αλαφρύ σαν σύννεφα.
Ναί νύχτα. Σύννεφα είναι.
Γιατί τα σύννεφα είναι τ ούρανου τα όνειρα.
Ταξίδεψα με το βίντεο σε κόσμους μελωδικούς διαβάζοντας στίχους αγαπημένους ,ονειρικούς που με περίσσεια μαεστρία έγραψε ο φίλος μας ο Νίκος !!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚΑΛΟ ΒΡΑΔΥ ΜΑΡΗ ΜΟΥ...ΣΈΥΧΑΡΙΣΤΩ !
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΥπέροχη όλη η δουλειά του Νίκου...Τον ευχαριστώ που συνεχίζει να δημιουργεί με το ίδιο πάθος και την ίδια ευαισθησία....Να σαι καλά Ρένα μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚΑΛΗΜΕΡΑ ΜΑΡΗ. Σ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑ ΤΑ ΚΑΛΑ ΣΟΥ ΛΟΓΙΑ. ΜΟΥ ΔΙΝΟΥΝ ΔΥΝΑΜΗ ΚΑΙ ΚΟΥΡΑΓΙΟ ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΣΩ. ΝΑΣΑΙ ΠΑΝΤΑ ΚΑΛΑ. ΚΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚΑΛΗΜΕΡΑ ΡΕΝΑ. Σ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑ ΤΑ ΚΑΛΑ ΣΟΥ ΛΟΓΙΑ. ΝΑΣΑΙ ΠΑΝΤΑ ΚΑΛΑ. ΚΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ.
ΑπάντησηΔιαγραφή